networking

---

πριν από λίγες μέρες είχε έρθει ο κουμπάρος του πρώην μου από την θεσσαλονίκη και τον φιλοξένησα.
με ρώτησε που γνώρισα τον γκόμενό μου, και του είπα "από το ιντερνετ".

παντρεμένος με παιδί αυτός, δεν το καταλάβαινε... έχει και άδικο;

νομίζω πως το μέσο πλέον είναι τόσο κυρίαρχο που για κάποιον που είναι έξω από τον χορό είναι δύσκολο να συλλάβει το μέγεθος του.
νομίζω πως το μέσο πλέον είναι τόσο κυρίαρχο που ενώ κάποτε διευκόλυνε την εκπλήρωση των επιθυμιών μας, πλέον ορίζει και συνεπώς περιορίζει την δράση μας.
αυτό που κάποτε ήταν ελευθερία, θαρρώ πως έγινε λίγο πολύ φυλακή μας.

είναι τόσο μαζικό, τόσο κυρίαρχο, που αν θελήσεις να προσεγγίσεις έναν άνθρωπο, το να αποκτήσεις προφίλ σε ένα απο τα gaydaroromeo φαίνεται να είναι υποχρεωτικό. λες και δεν υπάρχει άλλος τρόπος

και αυτό είναι εμφανές όχι μόνο από προσωπική εμπειρία, αλλά και από τα ίδια τα προφίλ. είναι εμφανές πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν γουστάρουν το μέσο, που δεν γουστάρουν να επιλέγουν γουρούνι στο σακί, αλλά παρόλα αυτά το κάνουν. γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

και είναι κρίμα, γιατί τελικά γινόμαστε μια προσεκτικά επιλεγμένη φωτογραφία, και δυο τσιτάτα. μας αντιπροσωπεύει σε μια τόσο σημαντική λειτουργία της ζωής μας μια περίληψη, μια σκιαγράφηση...

δεν διάλεξα ποτέ ερωτικό σύντροφο βάσει του αν είναι περιτμημένος ή όχι. για τους αγγλοσάξονες όμως αυτό φαίνεται να είναι σημαντικό. πρέπει να γίνει σημαντικό και για μένα;

οι άνθρωποι ορίζουν τις προτιμήσεις τους, τις περιχαρακώνουν, έχουν βγάλει ταμπέλες και ρόλους, και αναγκαζόμαστε όλοι μας να οικειοποιηθούμε τις οριοθετήσεις αυτές, αποκτάνε νόημα για μας, θέλουμε δεν θέλουμε...

παράγινε το κακό... είναι κανείς χαρούμενος τελικά που αυτά τα site υπάρχουν; μήπως πρέπει κάπως να πάμε παρακάτω;