"ΟΛΗ Η ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΟΘΩΝ"








Wednesday, December 10, 2008

"... με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις"


έχω φάει δακρυγόνα στη ζωή μου.
πρώτη φορά ένιωσα ότι θα πέσω κάτω, πρώτη φορά είδα να βγαίνει αίμα από μύτη, σήμερα στο σύνταγμα

ήρθε η ώρα να αποφασίσεις.

η αλήθεια είναι όμως ότι έχεις ήδη αποφασίσει. έχεις στάση, έχεις άποψη, καθώς και η μη άποψη είναι άποψη, και μάλιστα ισχυρότατη καθώς διαμορφώνει την συναίνεση και την απάθεια.

αυτή η εξέγερση είναι η τελευταία ευκαιρία για να μην συνεχίσουν τα πράγματα να πάνε κατά διαόλου.

ναι, ίσως να καεί το σπίτι μου, είμαι στο κέντρο των εξελίξεων.

και ναι, μετά δεν θα λέω τα ίδια, και θα σκέφτομαι όλα τα υλικά αγαθά που έχω αφήσει να με ορίζουν, γιατί κατά βάση είμαι ένας βολεμένος μικροστός, μέρος του συστήματος, μέρος της σαπίλας.

αλλά καταλαβαίνω ότι όλο αυτό κουβαλάει μια ελπίδα μέσα του... δεν έχω πεθάνει ακόμα

Tuesday, December 9, 2008

Monday, December 8, 2008

σιωπη


μια εκκωφαντική σιωπή απόψε στα εξαρχεια...
μια ανήσυχη σιωπή
όπως η ηρεμια πριν την μπορα...

τα δυο τελευταία βράδυα κοιμαμαι αλλού, χημικά παντού, γυρω απ'το σπιτι, μες το σπιτι...
γίνεται πόλεμος εκεί έξω

πολλά καδρόνια, πολλά δακρυγόνα