αυτό που μάλλον δεν φαίνεται εύκολα σε αυτό το μέρος από όπου στέλνω κάποιες φορές "message in a bottle", είναι πως τα μουσικά μου ακούσματα ήταν αυστηρά ελληνικά μέχρι τα 25 μου.
μεγάλωνα, και η μάνα μου άκουγε χαρούλα στο ράδιο, και ήταν τότε που είχε βγει εκείνο το "κυκλοφορώ και οπλοφορώ" και εγώ διάβαζα δίπλα στη σόμπα...
μετά ήρθε ο λοΐζος, και ο θοδωράκης, οι στίχοι της λίνας και η μεγάλη μου αγάπη, ο χατζιδάκις.
ατέλειωτες κασέτες, τα απάντα, και η αγαπημένη φωνή αυτή της μαργαρίτα ζορμπαλά, σε εκείνον τον δίσκο που από την μία ήταν τα τραγούδια του θοδωράκη και από την άλλη του χατζιδάκι.
από την εποχή εκείνη ένα τραγούδι που λίγο πολύ μιλούσε για αυτό που ένιωθα τότε...
"τό'χω ντροπή για να το πω, για να το ομολογήσω"
μεγάλωνα, και η μάνα μου άκουγε χαρούλα στο ράδιο, και ήταν τότε που είχε βγει εκείνο το "κυκλοφορώ και οπλοφορώ" και εγώ διάβαζα δίπλα στη σόμπα...
μετά ήρθε ο λοΐζος, και ο θοδωράκης, οι στίχοι της λίνας και η μεγάλη μου αγάπη, ο χατζιδάκις.
ατέλειωτες κασέτες, τα απάντα, και η αγαπημένη φωνή αυτή της μαργαρίτα ζορμπαλά, σε εκείνον τον δίσκο που από την μία ήταν τα τραγούδια του θοδωράκη και από την άλλη του χατζιδάκι.
από την εποχή εκείνη ένα τραγούδι που λίγο πολύ μιλούσε για αυτό που ένιωθα τότε...
"τό'χω ντροπή για να το πω, για να το ομολογήσω"
υ.γ. ο τρόπος μου να πω συγνώμη
