think green

---

Λόγω καύσωνα, η παρέα μου για το pride έρχεται στο νησί... Οπότε φέτος δεν πήγα...Την ώρα λοιπόν που γίνεται το pride, ανεβάζω αυτό το post.

Έλαβα σε μέηλ (μέσω φίλης) το Δελτίο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων
Αναδημοσιεύω γιατι μου άρεσε, και γιατί η στάση τους δεν είναι η ανοχή (βλ: κάνουμε ότι δεν βλέπουμε):

Ζωή σημαίνει και διαφορετικότητα

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετέχουν στο φεστιβάλ υπερηφάνειας Athens Pride 2007 και ζητούν ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει τα άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού από τις κάθε είδους διακρίσεις και κατοχυρώνει τα δικαιώματά τους.

Σε μια βιώσιμη και ανοικτή κοινωνία, καθένας και καθεμία πρέπει να αναγνωρίζονται ως αυτόνομες προσωπικότητες με σεβασμό στην ταυτότητά τους και στην ελευθερία της προσωπικής τους ζωής.

Στην Ελλάδα των βίαιων αστυνομικών βίντεο, των συλληφθέντων έργων τέχνης, της τηλε-δημοκρατίας και της συντηρητικής παράδοσης, οι «διαφορετικοί», οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι κ.α. αποτελούν στην πράξη πολίτες δεύτερης κατηγορίας: κοινωνικά «αόρατοι», νομικά μειονεκτούντες και συχνά θύματα λεκτικής και φυσικής βίας.

Όταν μόλις το 16% των Ελλήνων υποστηρίζει το δικαίωμα γάμου σε άτομα του ίδιου φύλου (44% στην ΕΕ), είναι επιτακτικό να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής ανοίγοντας τη συζήτηση σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας και της πολιτικής και να θέσουμε επί τάπητος, με έναν τεκμηριωμένο εναλλακτικό λόγο, τα ζητήματα εκείνα που σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες έχουν επιλυθεί ή δρομολογηθεί. Κάτι τέτοιο βέβαια δε σημαίνει μόνο παρέμβαση στο επίπεδο των νόμων αλλά και στο επίπεδο των κοινωνικών αντιλήψεων.

Καλό είναι να θυμόμαστε ότι το δικαίωμα στη διαφορά δεν αφορά μόνο τους «διαφορετικούς» αλλά κάθε πολίτη που θέλει να είναι ο εαυτός του.

Στο πλαίσιο αυτό, ζητάμε:

• Αναγνώριση του δικαιώματος πολιτικού γάμου/συμβίωσης στα ζευγάρια του ίδιου φύλου με πλήρη δικαιώματα (νομικά, φορολογικά, κληρονομικά)
  

• Θεσμοθέτηση ίδιας ηλικίας συναίνεσης για ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους
  

• Κατοχύρωση του σεξουαλικού προσανατολισμού ως κατηγορίας προστατευόμενης από διακρίσεις σε όλη την ελληνική νομοθεσία
  

• Απαγόρευση των κηρυγμάτων μίσους σε βάρος ομοφυλόφιλων, λεσβιών, αμφιφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών προσώπων, ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς
  

• Καθιέρωση μαθήματος σεξουαλικής εκπαίδευσης με σύγχρονο περιεχόμενο από ειδικευμένους καθηγητές
  

• Κατάργηση όλου του πλέγματος αναχρονιστικών και ομοφοβικών ρυθμίσεων της δημόσιας διοίκησης (όπως η αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας ως “ψυχική ασθένεια” από το ΓΕΕΘΑ).

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Υ.Γ. Αν έβγαλε δελτίο τύπου και το ΛΑΟΣ για το pride, παρακαλώ πολύ να μου το στείλετε.

my point exactly...

---

Το 10% είναι on-line

Σερφάροντας σε παλαιότερα τεύχη βρήκα ένα πολύ πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από συνέντευξη του περιοδικού με τον καθηγητή Κώστα Γιαννακόπουλο:

Η συζήτηση στην Ελλάδα για την ομοφυλοφιλία περιστρέφεται γύρω από τα ερωτήματα «είναι παθολογικό ή ψυχολογικό»; «γεννιέται κανείς ή γίνεται»; Μένει στο επίπεδο της ιατρικής, της ψυχολογίας, της παθολογίας. Αλλά το ζήτημα είναι πώς κατασκευάζεται μια συγκεκριμένη μορφή σεξουαλικότητας, είτε η ομοφυλοφιλία είτε η ετεροφυλοφιλία. Σε ποια ιστορικά και κοινωνικά συμφραζόμενα; Με ποιους λόγους; Διότι είναι μια κοινωνική κατασκευή, δεν είναι εκ φύσεως.

we don't need no...

---

Για σχετικές αφίσες από την εποχή των καταλλήψεων: φουρτούνης

Αντιγράφω από μέηλ που έλαβα:
Την περασμένη Πέμπτη ομάδα φοιτητών του Παντείου πραγματοποίησε στους χώρους του πανεπιστημίου συγκέντρωση συμπαράστασης στους καταδικασθέντες για κατάχρηση δημοσίου χρήματος πρυτάνεις του Ιδρύματος. Ακούστηκαν τα συνθήματα

" εμπρός για δημόσια και δωρεάν φεράρι"

" δεν θέλουμε εξετάσεις, δεν θέλουμε πτυχία θέλουμε τζακούζι σε κάθε πρυτανεία"

" οι καθηγητές δεν είναι συντεχνία παλεύουν για φεράρι και δωρεάν βιβλία"

" όλα τα λεφτά σε περσικά χαλιά" '

" η Πάντειος είναι μόνο η αρχή θα βάλουμε τζακούζι σε κάθε μια σχολή"

Εύγε :-)

mema

---

Η φωνή της έχει κάτι το γνώριμο, κάτι το καθησυχαστικό.
Από τα φοιτητικά μου χρονια, στον 88μισό, στη Σαλονίκη...

Τα χρόνια πέρασαν, πήγα amsterdam, πήγα στρατό, ήρθα στο νησί, φίλοι μετακόμισαν, η ζωή μπαίνει ανάμεσα στους ανθρώπους, οι παλιές αγάπες πάντα στην άκρη του ματιού.

Είμαι Σαλονίκη, σε διακοπές, στο σπίτι του πρώην μου που με φιλοξενεί, και απ΄το παράθυρο βλέπω την Καμάρα, τον κόσμο που δίνει ραντεβού εκεί, τα αδεσποτα σκυλιά, τους ασφαλίτες στις γύρω καφετέριες...
Και στο ραδιόφωνο ακούω το coolsville της Laurie Anderson, και νιώθω πως δεν είμαι μόνος σε αυτόν τον κόσμο...

Η Μέμα στον Republic

Της στέλνω μηνυματάκια, e-mail.

Δεν την έχω γνωρίσει ποτέ, θα μπορούσα, αλλά δεν θέλω...

Μου αρκεί να περιμένω κάθε Δευτέρα και Τετάρτη να έρθουν τα μεσάνυχτα, για να με ταξιδέψουν οι μουσικές της on line....

Να είσαι καλά ρε Μεμα...

i seem to loose the power of speech

---

Κατάλαβα γιατί ταυτίζομαι με αυτόν τον στίχο τόσο πολύ.

Ποτέ δεν μπόρεσα σε ερωτικό καβγά να αρθρώσω λόγο. Απλά συρρικνώνομαι, μικραίνω, γίνομαι παιδάκι που δεν το αγαπάνε, και πάσχω από

συναισθηματικό τραυλισμό