"ΟΛΗ Η ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΟΘΩΝ"








Friday, June 8, 2007

fuck you fuck me



Στο ελώδες χάος του κυβερνοχώρου...

Παίζει λέει ένα site
http://www.se-eida.gr/

Αν είμαι ντροπαλός και δεν μπορώ να σου μιλήσω, θα στο κάνω ποστ (πως λέμε αν δεν μπορείς ζωγράφισέ το).

Αν είσαι μακρυά και δεν μπορώ να σε ...μήσω θα πάρουμε το περιφερειακό fufme ( βλέπε φώτο - τί θυμήθηκα βραδυάτικα).

Αν είμαι άλουστος και βαριεμαι να μπανιάρομαι και να παίρνω ταξί θα κάνουμε τηλεφωνικό.

Και να είμαι χάλια και δεν βλέπομαι θα σου δείξω την ...ωλή μου στο msn.

Και αν ακούσω τίποτα περί επίπλαστης ευτυχίας και αποξένωσης θα σου στείλω θυμωμένο smily.

Sunday, June 3, 2007

επιτόπιο ρεπορτάζ


Βούηξε λέει το νησί
Νέο τοπικό σκάνδαλο

Δυο τύποι είναι μαζί από τα 18 τους, ζευγάρι.
Παντρεύονται (όχι μεταξύ τους), κάνουν οικογένεια, παιδιά.
Χωρίζουν (και οι δύο).

Και το μυστικό αποκαλύφθηκε.

Και το νησί που λυσάει για κουτσομπολιό
που διψάει για αίμα και σπέρμα
έχει βουήξει.

Όλοι λέει έχουν σοκαριστεί με την υποκρισία. Οι κάτοικοι έχουν μείνει άναυδοι.

"Έπεσα από τα σύννεφα όταν το ακουσα.
Δεν είχε δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα στη γειτονιά.
Ήταν ήσυχος άνθρωπος, σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι.
Κυρία Τατιάνα μου"

Αλλά εγώ είμαι θυμωμένος κυρία Λαμπίρη μου.

Είμαι θυμωμένος με τους τυπάδες που δεν είπαν ποτέ την αλήθεια τους, για να αποφύγουν το τίμημα, και τώρα δυο οικογένειες πληρώνουν τα ψέματά τους.

Και είμαι θυμωμένος για τις γυναίκες τους. Που συναίνεσαν με την σιωπή τους, που βούλιαξαν στη μοναξιά τους, που δεν αντέδρασαν, που δεν αξιώσαν συντροφικότητα και αγάπη.

Και είμαι θυμωμένος για τα παιδιά αυτά που θα πληρώσουν την υποκρισία των γονιών τους. Είμαι θυμωμένος που θα τους κανιβαλίσει η ίδιος καθωσπρεπισμός που γέννησε και το ψέμα. Που δεν θα βρεθεί ένας άνθρωπος να τους πει πως δεν πειράζει που ο μπαμπάς πάει με άντρες. Που δεν θα βρεθεί να πει κανείς πως άνανδρος δεν είναι αυτός που τον παίρνει, αλλά αυτός που υποκρίνεται...

Και είμαι θυμωμένος που ζω σε έναν τόπο που το κουτσομπολιό γεννάει την υποκρισία και η υποκρισία γεννά τον πόνο και ο φόβος του πόνου γεννά την υποκρισία, και κανείς δεν βρίσκεται να αντισταθεί σε αυτό το παρανοϊκό γαϊτανάκι.

Ναι Κύριε Ευαγγελάτο μου, είμαι θυμωμένος.

Είμαι θυμωμένος με τους φίλους όταν μου λένε πως υπερβάλω και πως δεν μπορεί να είναι τόσο χάλια τα πράγματα εκεί πέρα, και έλα μώρε, μην τα ρουφάς τόσο μέσα σου, δεν μπορεί, δεν μπορεί να είσαι μόνος εκεί...

Και είμαι θυμωμένος και με εμένα που χάλασε η μέρα μου, που δεν κλείνω τα αυτιά μου, που δεν στεγανοποιώ πιο πολύ τον μικρόκοσμό μου...

take me out tonight



μπορώ και είμαι ευτυχισμένος
όταν γυρνάω σπίτι
ελαφρώς ζαλισμένος από δυο μπύρες
ιδρωμένος, έχοντας χορέψει depeche, και cure,
όλο το μαγαζί να κοιτάει
το circo medrano
το kinder εκπληξη
αλλά εμένα στα αρχίδια μου
γιατί χορεύω γιατί είμαι
όταν το μπλουζάκι κολλάει πάνω μου
και ο ιδρώτας
ο όξινος ιδρώτας μου
κάνει τα μάτια μου και τσούζουν
και η γκαρσόνα μας λέει πόσο γουστάρει που χορεύουμε με την Β.
και όλα είναι ένα άγγιγμα ένα βλέμμα μακρυά
και εγώ γίνομαι παιδάκι
και θυμάμαι τον Γ., τον Β. και τη Ρ.
να χορεύουμε πετώντας στη Στοά στη Σαλονίκη
χέρια πόδια ακανόνιστα σε μια ακατανόητη αρμονία
και όλα μπορεί να είναι όμορφα
όλα μπορεί να είναι όμορφα

καληνύχτα μαλάκα, η ζωή έχει πλάκα...