it's not the fall that hurts...

---

...είναι όταν χτυπάς το έδαφος".

Δεν ξέρω γιατί μου έχει κολλήσει.
Και επειδή το υποσυνείδητο ξέρει πιο πολλά, συμπέρανα πως μάλλον είμαι σε πτώση.

γινε και εσυ ρουφιάνος! μπορείς!

---

...και μάλιστα εύκολα. Ανώνυμα, με ένα τηλεφώνημα από το σπίτι σου.

Η τηλεφωνική γραμμή 1142 είναι διαθέσιμη σε εσένα που θέλεις να καταγγείλεις κάποιον καπνίζοντα σε κλειστό δημόσιο χώρο, σε εσένα που θέλεις να βλάψεις το διπλανό μπαράκι που έχει περισσότερη πελατεία από ότι το δικό σου, σε εσένα που καιρό ήθελες να έρθεις σε επαφή με την χειρότερη πλευρά του εαυτού σου: την ρουφιανιά.

Το ελληνικό κράτος φροντίζει για σένα.
Γι'αυτό, μην ξανακούσω πως δεν υπάρχει κράτος.

Υ.Γ.
Πως τό'λεγε η Δήμου; "Προσωπικά, δεν έχω αίσθηση, αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση".

η τσέπη

---

Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα απολάμβανα τόσο ένα βιβλίο που μιλάει για έναν ρασοφόρο.

Tο βιβλίο το είχα αφήσει ανέγγιχτο στα ράφια μου για περίπου έναν χρόνο.

"Κι απόμεινε αυτός μέσα σαν το κούτσουρο. Όχι πως το μετάνιωσε, μα να, την μοναξιά δεν άντεχε, και το φόβο να βραδυάζει και να μην έχει πνοή ανθρώπου δίπλα του".

Γιάννης Μακριδάκης, Η δεξιά τσέπη του ράσου.
Ανεπιφύλακτα...