"ΟΛΗ Η ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΟΘΩΝ"








Saturday, September 24, 2011

risis



πριν από 3 χρόνια ήρθα στην αθήνα
ήταν όλα όμορφα, είχα μείνει όλο το καλοκαίρι εδώ και έκανα βόλτες, και έβγαζα φωτογραφίες τα γκράφιτι, και μια φορά, στην Σόλωνος ακούω μια φωνή "γεια σου... όμορφε" και βλέπω μια κοπελίτσα να μου χαμογελάει μέσα από το αμάξι της

είχα ξεκινήσει να ξανασπουδάζω, και έκανα ονειρα για το μέλλον. μεταπτυχιακό, διδακτορικό, διάβαζα μανιωδώς γιατί μου αρέσει η γνώση, ονειρευόμουν μια μέρα που θα μπορώ να κάνω έρευνα και να ζω από αυτό

ψάχνω να βρω αυτό το αγόρι, που είχε όνειρα και πάλευε για κατι.

δεν με πειράζει η φτώχια. μια φίλη μου είχε πει πως της έκανε τρελή εντύπωση που δεν είχα λεφτά να αγοράζω φέτα όταν ήμουν φοιτητής. ναι, είμαι από φτωχή οικογένεια.

και τώρα που όλα πάνε κατά διαόλου, αυτό που με πονάει είναι πως οι δικοί μου, που ζουν με μια σύνταξη, δεν μπορούν να στηριχθούν πάνω μου

και αυτό που με πονάει είναι πως ακόμα δεν έχω βρει έναν άνθρωπο να μου πει: "εγώ είμαι εδώ, ότι και αν είναι θα το περάσουμε παρέα"

εδώ και μια βδομάδα είμαι διεκπεραιωτικός. σφουγγαρίζω, πλένω τα πιάτα, τα ρούχα, μπας και το έξω μου μπει σε μια τάξη.

γιατί το μέσα μου...