φευγω

---

και έχω μια γλυκιά ταχυκαρδία... ένα άγχος, μια προσμονή...

θα παω αθήνα και θα βλέπω ανθρώπους αγνώστους, και θα χάνομαι, και θα ακούω στο Mp3 sebastian schuller και jeremy jay, και θα βλέπω τους φίλους από θεσσαλονίκη που πια μένουν εκεί...

και θα έχω το back pack, και μια τσάντα ώμου, και το μακρύ κασκόλ μου τυλιγμένο στο λαιμό, και θα πάρω την κλινάμαξα για σαλονίκη...

και θα πάω να κοιμηθώ στο ίδιο κρεβάτι με τον πρώην μου, που μετά από 6 χρόνια δεν θέλω να κάνουμε σεξ, απλά θέλω να τον αγκαλιάζω, γιατί ξέρω πως παρά την τρελή ζήλια και το ποτό, πως με έχει αγαπήσει, και τον έχω αγαπήσει, και με έχει ανάγκη, και τον έχω ανάγκη...

και μετά θα πάω στο πατρικό μου, και είναι η μάνα μου εκεί, και τα μανταρίνια στο τραπεζάκι επάνω, και θα μου έχει κάνει γλυκό, και το ψυγείο θα είναι γεμάτο...

η μάνα μου, που όταν πριν από λίγο καιρό πάντρεψα δυο φίλους, δεν μου είπε "και στα δικά σου", αλλά "και σε εσένα, ότι καλύτερο", και αισθάνομαι πως αυτή την φράση θα την κουβαλάω σαν λύτρωση μέσα μου...

και μετά θα πάω θεσσαλονίκη και πάλι αθήνα, και θα μου πάρω ένα μαύρο κοτλέ ή βελούδινο παντελόνι, και θα βλέπω αγνώστους, και νέους ανθρώπους, που ίσως και να με φλερτάρουν, και

και το σάββατο μπαίνω στα 31

χρόνια μου πολλά, χρόνια μου καλά

και αυτή τη στιγμή όλα είναι όμορφα