...γυρνάω από το σούπερ μαρκετ...
βλέπω ένα κοριτσάκι με το τρίγωνό της να χτυπάει την πόρτα του διπλανού, άδειου διαμερίσματος.
σε δυό λεπτά μου χτυπάει και εμένα.
"Να τα πω"?
ήμουν νιάνιαρο, και θυμάμαι να είναι πέμπτη καλή ώρα, στο πατρικό μου.
τα λεφτά λιγοστά, αλλά η μάνα μου έχει φροντίσει να έχουμε σε δύο κεσεδάκια από γιαούρτι κέρματα, χωρισμένα ανάλογα με την αξία τους. 10, 20 και 100 δραχμές...
το κουδούνι χτυπάει συνέχεια, από τις 7μιση το πρωί και μου έχουν σπάσει τα νέυρα...
στα 33 μου (πριν δυο μέρες έγινα 33), αρκεί ένα κοριτσάκι ντροπαλό να χτυπήσει την πόρτα μου για να συγκινηθώ και να θυμηθώ το πατρικό μου, και τους γονείς μου που πάντα θα αποζητώ την αγάπη τους και την αποδοχή τους.
σήμερα το παίζω cool... μάλλον θα βγω με τον κολλητό μου σε ένα μπαράκι... αλλά πάντα οι γιορτές έχουν για μένα μια συναισθηματική φόρτιση μεγαλύτερη από όσο μπορώ να διαχειριστώ... γιατί πάντα θα μου θυμίζουν τον ομφάλιο λώρο που τόσο άγαρμπα έχω ξεσκίσει...
καλά να περάσετε
βλέπω ένα κοριτσάκι με το τρίγωνό της να χτυπάει την πόρτα του διπλανού, άδειου διαμερίσματος.
σε δυό λεπτά μου χτυπάει και εμένα.
"Να τα πω"?
ήμουν νιάνιαρο, και θυμάμαι να είναι πέμπτη καλή ώρα, στο πατρικό μου.
τα λεφτά λιγοστά, αλλά η μάνα μου έχει φροντίσει να έχουμε σε δύο κεσεδάκια από γιαούρτι κέρματα, χωρισμένα ανάλογα με την αξία τους. 10, 20 και 100 δραχμές...
το κουδούνι χτυπάει συνέχεια, από τις 7μιση το πρωί και μου έχουν σπάσει τα νέυρα...
στα 33 μου (πριν δυο μέρες έγινα 33), αρκεί ένα κοριτσάκι ντροπαλό να χτυπήσει την πόρτα μου για να συγκινηθώ και να θυμηθώ το πατρικό μου, και τους γονείς μου που πάντα θα αποζητώ την αγάπη τους και την αποδοχή τους.
σήμερα το παίζω cool... μάλλον θα βγω με τον κολλητό μου σε ένα μπαράκι... αλλά πάντα οι γιορτές έχουν για μένα μια συναισθηματική φόρτιση μεγαλύτερη από όσο μπορώ να διαχειριστώ... γιατί πάντα θα μου θυμίζουν τον ομφάλιο λώρο που τόσο άγαρμπα έχω ξεσκίσει...
καλά να περάσετε
2 comments:
Κατ'αρχάς ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ! Να είσαι γερός, δυνατός και να έχεις ό,τι επιθυμεί η καρδούλα σου. Κατά δεύτερον (αν λέγεται αυτό) ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Όσο για τα άλλα, νομίζω ότι τελικά σε πολύ κόσμο αυτές οι γιορτές προκαλούν συναισθηματική φόρτιση. Ίσως γιατί τις έχουμε φορτώσει με πολλές προσδοκίες. Ίσως γιατί ξεχνάμε ότι τελικά αυτό που θα θέλαμε να ζούμε τέτοιες μέρες θα έπρεπε απλά να είναι η καθημερινότητά μας. Προσπάθησε όσο μπορείς να μην παλεύεις με τον εαυτό σου. Τουλάχιστον όχι τέτοιες μέρες. Πολύ καλά θα κάνεις να βγεις. Και πολύ καλά να περάσεις. :)
Τι με έπιασε δεν ξέρω. Εδώ και σχεδόν δυο ώρες από το προηγούμενο σχόλιο ξαναδιαβάζω βιαστικά το μπλογκ σου από την αρχή. Σου πρωτοέγραψα πριν από περίπου 2 χρόνια. Για φαντάσου. Πώς πέρασε τόσος καιρός. Και ξέρεις τι παρατήρησα; Πόσες φορές σ'αυτά τα δυο χρόνια σου έγραψα "σταμάτα να τυραννάς τον εαυτό σου"...
Post a Comment