laiki

---

Χθες το μεσημέρι είχα πάρει τον φορητό στην κρεβατοκάμαρα, μια κακιά συνήθεια που έχω αποκτήσει τώρα τελευταία, για να λαγοκοιμηθώ καμιά ώρα το μεσημεράκι... Έβαλα την live αναμετάδοση του κυπριακού mega (http://wms-01.visionip.tv/Hellenic-mega), και πέτυχα μια εκπομπή όπου οι κύπροι πολίτες κάνουν καταγγελίες και αναζητούν λύσεις στα προβλήματά τους. Μια βουλευτής του ΑΚΕΛ, καλεσμένη στην εκπομπή, έδινε συμβουλές και άκουγε τα ζητήματα των τηλεθεατών. Σοκαρίστηκα. Υπάρχει "ταμείο ευημερίας", και μια επιτροπή "συνθηκών διαβίωσης", το οποίο λειτουργεί κάπως σαν την σίσσυ φειδά (χωρίς όμως την εμετική εκμετάλλευση του πόνου). Έρχεται ένα κλιμάκιο πολιτικών μηχανικών και άλλων κρατικών "λειτουργών", και από όσο κατάλαβα σου επιδιορθώνουν το σπίτι αν κρίνουν ότι είσαι σε δυσχερή οικονομική κατάσταση. Η βουλευτής κάποια στιγμή επισήμανε πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει ζεστό νερό από θερμοσίφωνα....

Σήμερα το πρωί πήγα λαϊκή. Μια γιαγιά, 75 και βάλε, πουλούσε σε ένα καλαθάκι ζουμπούλια τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο. Κάποιες φορές μια τέτοια εικόνα είναι ικανή να με τσακίσει, ειδικά όταν αισθάνομαι πως ο άλλος άνθρωπος αγωνίζεται να περισώσει την αξιοπρέπειά του. Έδωσα 2 ευρώ και έφερα στον γάτο μου ένα ματσάκι μωβ λουλουδάκια.

Νομίζω πως αυτό που είναι είναι πιο επικίνδυνο δεν είναι η ανασφάλεια και η προοπτική της πείνας, αλλά είναι αυτό, που πολλές φορές τελευταία σφίγγεται η καρδιά μου...