"ΟΛΗ Η ΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΑ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΟΘΩΝ"








Sunday, June 3, 2007

take me out tonight



μπορώ και είμαι ευτυχισμένος
όταν γυρνάω σπίτι
ελαφρώς ζαλισμένος από δυο μπύρες
ιδρωμένος, έχοντας χορέψει depeche, και cure,
όλο το μαγαζί να κοιτάει
το circo medrano
το kinder εκπληξη
αλλά εμένα στα αρχίδια μου
γιατί χορεύω γιατί είμαι
όταν το μπλουζάκι κολλάει πάνω μου
και ο ιδρώτας
ο όξινος ιδρώτας μου
κάνει τα μάτια μου και τσούζουν
και η γκαρσόνα μας λέει πόσο γουστάρει που χορεύουμε με την Β.
και όλα είναι ένα άγγιγμα ένα βλέμμα μακρυά
και εγώ γίνομαι παιδάκι
και θυμάμαι τον Γ., τον Β. και τη Ρ.
να χορεύουμε πετώντας στη Στοά στη Σαλονίκη
χέρια πόδια ακανόνιστα σε μια ακατανόητη αρμονία
και όλα μπορεί να είναι όμορφα
όλα μπορεί να είναι όμορφα

καληνύχτα μαλάκα, η ζωή έχει πλάκα...

2 comments:

Man on the moon said...

η ζωη ειναι μικρη για να 'ναι θλιβερη (η ζωη ειναι μεγαλη μην την κανεις καρναβαλι)...

tsarlatann said...

γνωστή και αγαπημένη ρήση, που μνημονεύω συχνά :-)