Ο φίλος είναι καλά... ή μάλλον θα γίνει... αλλά είναι καλά...
γύρισα από σαλονίκη, κάτι προβλήματα στη δουλειά, δεν θα ασχοληθώ μαζί τους, δεν μπορώ...
προχθές κοιμηθήκαμε με τον καλό μου...
πήγα χθες το βραδυ να τον δω... να του πω ενα γεια πεταχτά στη δουλειά, αφού δούλευε και σήμερα πρωί, και δεν θα βρισκόμασταν...
την ώρα που τον περίμενα έχω κλήση από απόκρυψη. Συνήθως δεν απαντάω, αλλά ξεχάστηκα. Είχα δώσει το τηλ μου σε έναν μαλάκα. Ήταν αυτός. Θέλει να βρεθούμε. Του λέω πως κάτι παίζει στη ζωή μου και πως δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδεά να βρεθούμε. Επιμένει. Πάντα επιμένει... Είπαμε είναι μαλάκας, μυρίζει από χιλιόμετρα. Κάποια στιγμή αρχίζει να με ρωτάει αν αυτός ο κάποιος έχει να κάνει με το μέρος που βρίσκομαι. Φρικάρω και του κλείνω το τηλέφωνο λέγοντας πως δεν τον αφορά... Λέω ένα γεια στον καλό μου και προσπαθώ να το ξεχάσω...
Με ξαναπαίρνει αφού βρίσκομαι στον δρόμο... Πάει να μου πει πως ο λόγος που με ρώτησε είναι ότι και αυτός "παιζει" με ένα παιδί, και πως δεν θα ήθελε να είναι ο ίδιος με τον δικό μου, και να με "βρει απέναντι"...
Ξέρετε, λόγια μεταξύ αντρών. Δεν σου γαμάω την γκόμενα και τέτοια... ο συγκεκριμένος είναι top only, αν πιάνετε το σύμπλεγμα...
Του εξηγώ ότι δεν παίζω αυτό το παιχνίδι
Ότι δεν δίνω πληροφορίες για άλλους, και πως αν προσπαθεί να με προστατεύσει (εντάξει, την ειρωνία δύσκολα την χάνω), δεν χρειάζεται...
Δεν παίζω αυτό το παιχνίδι, εγώ έχω εμπιστοσύνη στον συγκεκριμένο άνθρωπο, λέω, και αν είναι να γίνει κάτι, ας γίνει...
:-)
Και έγινε...
Ο καλός μου μου έστειλε μήνυμα σήμερα, πως έγινε φάση με κάποιον χθες, και πως είμαι και γαμώ τα παιδιά, και πως επειδή μου φέρθηκε σκάρτα δεν μπορεί να με ξαναδεί...
Τουλάχιστο μου το είπε...
Πονάει ο μικρός, το ξέρω...
Είναι η πρώτη φορά που με κερατώνουν... (Η τουλάχιστο η πρώτη που το μαθαίνω)
Μα αυτό που με πειράζει είναι πως νίκησε ο μαλάκας, και έμεινα εγώ με την ακεραιότητα και την εμπιστοσύνη....
Με πειράζει που νίκησε ο μαλάκας...
Υ.Γ. αν αφήσετε σχόλια, pls, μην αφησετε σχόλια παρηγοριάς
γύρισα από σαλονίκη, κάτι προβλήματα στη δουλειά, δεν θα ασχοληθώ μαζί τους, δεν μπορώ...
προχθές κοιμηθήκαμε με τον καλό μου...
πήγα χθες το βραδυ να τον δω... να του πω ενα γεια πεταχτά στη δουλειά, αφού δούλευε και σήμερα πρωί, και δεν θα βρισκόμασταν...
την ώρα που τον περίμενα έχω κλήση από απόκρυψη. Συνήθως δεν απαντάω, αλλά ξεχάστηκα. Είχα δώσει το τηλ μου σε έναν μαλάκα. Ήταν αυτός. Θέλει να βρεθούμε. Του λέω πως κάτι παίζει στη ζωή μου και πως δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδεά να βρεθούμε. Επιμένει. Πάντα επιμένει... Είπαμε είναι μαλάκας, μυρίζει από χιλιόμετρα. Κάποια στιγμή αρχίζει να με ρωτάει αν αυτός ο κάποιος έχει να κάνει με το μέρος που βρίσκομαι. Φρικάρω και του κλείνω το τηλέφωνο λέγοντας πως δεν τον αφορά... Λέω ένα γεια στον καλό μου και προσπαθώ να το ξεχάσω...
Με ξαναπαίρνει αφού βρίσκομαι στον δρόμο... Πάει να μου πει πως ο λόγος που με ρώτησε είναι ότι και αυτός "παιζει" με ένα παιδί, και πως δεν θα ήθελε να είναι ο ίδιος με τον δικό μου, και να με "βρει απέναντι"...
Ξέρετε, λόγια μεταξύ αντρών. Δεν σου γαμάω την γκόμενα και τέτοια... ο συγκεκριμένος είναι top only, αν πιάνετε το σύμπλεγμα...
Του εξηγώ ότι δεν παίζω αυτό το παιχνίδι
Ότι δεν δίνω πληροφορίες για άλλους, και πως αν προσπαθεί να με προστατεύσει (εντάξει, την ειρωνία δύσκολα την χάνω), δεν χρειάζεται...
Δεν παίζω αυτό το παιχνίδι, εγώ έχω εμπιστοσύνη στον συγκεκριμένο άνθρωπο, λέω, και αν είναι να γίνει κάτι, ας γίνει...
:-)
Και έγινε...
Ο καλός μου μου έστειλε μήνυμα σήμερα, πως έγινε φάση με κάποιον χθες, και πως είμαι και γαμώ τα παιδιά, και πως επειδή μου φέρθηκε σκάρτα δεν μπορεί να με ξαναδεί...
Τουλάχιστο μου το είπε...
Πονάει ο μικρός, το ξέρω...
Είναι η πρώτη φορά που με κερατώνουν... (Η τουλάχιστο η πρώτη που το μαθαίνω)
Μα αυτό που με πειράζει είναι πως νίκησε ο μαλάκας, και έμεινα εγώ με την ακεραιότητα και την εμπιστοσύνη....
Με πειράζει που νίκησε ο μαλάκας...
Υ.Γ. αν αφήσετε σχόλια, pls, μην αφησετε σχόλια παρηγοριάς
10 comments:
πρώτη φορά στο blog σου. σε ανακάλυψα τυχαία μέσω του ηφαιστίωνα. δεν ξέρω αν υπάρχει θέμα νίκης ή ήττας σε αυτή την ιστορία κι αν αυτός που νίκησε είναι ο μαλάκας. μάλλον έχασες εσύ το φίλο σου. (λίγο οξύμωρο αυτό, αφού φαίνεσαι εσύ ο ηττημένος, αλλά μήπως την επιδίωξες αυτή την "ήττα";
ναι ειναι θεμα γοητρου, το καταλαβαινω, εγω παντως στην θεση σου θα το ψαχνα να δω αν οντως ο αλλος ειναι ο δικος σου μαλακας...
κατινια θα μου πεις αλλα better safe than sorry
Καλημέρα ρε φίλε. Κατ' αρχάς να σου πω ότι χαίρομαι πραγματικά για το φίλο σου, μπορεί να μην τον ξέρω αλλά τα ποστ στα οποία περιέγραφες το πρόβλημά του με είχαν αγγίξει. Τώρα για σένα, ήθελα να σου πω ότι το θέμα δεν είναι αν νίκησε κάποιος, αν νίκησε ο μαλάκας. Το θέμα είναι η εμπιστοσύνη για την οποία μιλάς. Και να σε ρωτήσω κάτι; τελικά αυτός ο άνθρωπος ήταν πράγματι άτομο εμπιστοσύνης; πώς εμπιστεύεσαι τόσο κάποιον που ένα βράδυ κοιμάται μαζί σου και το ακριβώς επόμενο με κάποιον άλλο; ακόμη κι αν στο ομολόγησε... στο προηγούμενο ποστ έγραφες για την καθαρότητα των ματιών του και την ειλικρίνεια των συναίσθημάτων του. πότε πρόλαβες και τα συμπέρανες όλα αυτά; μήπως βιάστηκες λιγάκι; μήπως η μοναξιά μάς κάνει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα; Μήπως πρέπει να αναζητήσεις κάτι άλλο, πολύ πιο δύσκολο σίγουρα, αλλά και πολύ πιο όμορφο; και για να μη φανώ ότι κάνω μαθήματα, τις απαντήσεις στα ερωτήματα δεν τις έχω ούτε εγώ. Καλημέρα
Το πιάσαμε το υπονοούμενο για το σύμπλεγμα! Και να ήταν ο μόνος! Όντως , όπως λέει ο ανώνυμος, μην χαλιέσαι για το ποιός νίκησε. Άλλωστε δεν γνωρίζεστε! Η εμπιστοσύνη στη εποχή μας είναι που φθίνει...
Φιλιά!!!!!
@tovene
δεν το επεδίωξα, και πάλι το ίδιο θα έκανα. Τουλάχιστο τώρα ξέρω...
@x-ouran
όχι ότι αλλάζει κάτι, αλλά, ναι όπως τα περιέγραψα γίναν τα πράγματα..
@anonymous
Μήπως όντως βιάστηκα; Ναι. Ναι και για τη μοναξιά, ναι συνολικά, έχεις δίκιο... Και η άλλη άποψη όμως ποια είναι; Να προσεγγίζεις έναν άνθρωπο με καχυποψία;
Άφηνε κάνα nick έστω για να σε ταυτοποιώ, αν θέλεις
@Ηf
Thanx για τη συνεχή παρουσία
play around, boy :)
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εξαιρετικά περίπλοκες για να αρχίζουν ή να τελειώνουν τόσο γρήγορα.
με χαρά μου βλέπω πως μου αφήνουν σχόλια άνθρωποι που θαυμάζω...
έπρεπε να φάω κέρατο για να συμβεί αυτό;
Με φόβο και δάκρυα τέλειωσε η αθώα εφηβεία, κι άφησε πίσω της λουλούδια και αστεία.
Ν’ αγαπάς τους ανθρώπους, μην φοβάσαι κανέναν…
υγ. play around, boy :)
η ζωη ειναι μικρη για να 'ναι θλιβερη.
Αγαπώ τη ζωή, η ζωή είναι αγαπη, μου λείπεις πολύ, αλλά είμαι εντάξει...
O K. Βήτα έγραψε τον Εξώστη, την Μιράντα, και το Σώμα (Τέλσον) λεναν παιδικό φίλο που έφυγε νωρίς (από Συνέντευξη στο Sonic)
Ευχαριστω Man για το κέρασμα του στίχου.
Post a Comment