Γιναν κάποιες μελέτες, παιδιιών που μεγάλωσαν στο περιβάλλον ορφανοτροφείων στην περσία.
Τα παιδιιά αυτά μεγάλωναν σε άσπρα κρεβατάκια, με άσπρους τοίχους τριγύρω, ενώ το προσωπικό στήριζε τα μπουκάλια με το γάλα σε ειδικά στηρίγματα, για να μην χάνουν χρόνο ταΐζοντας τα βρέφη.
Τα παιδιά αυτά δεν εκτέθηκαν στα καταλληλα ερεθίσματα κατά τις κρίσιμες περιόδους ανάπτυξης, καμία μητρική φιγούρα, κανένα χρώμα, καμία μουσική.
Μεγαλώνοντας έγιναν είτε επιθετικά, είτε απαθή, είτε υπερευάλωτα....
Αυτήν την εικόνα έχω για το νησί.
Νιώθω πολύ οργή μέσα μου. πολύ οργή που ώρες ώρες γίνεται θλίψη.
Νιώθω σαν κάποιος να μου έχει στερήσει πράγματα εδώ και 3 χρόνια... Πολύ οργή...
Στις εξετάσεις τα πήγα πολύ καλά, και είμαι μέσα στο μεταπτυχιακό γα του χρόνου.
2 comments:
Mπράβο για το μεταπτυχιακό, όλα να πάνε καλά!!!!!
Αυτά κάνει η απομόνωση.. λογικά τώρα θα γίνουν όλα όπως παλιά.. οπότε θα είσαι καλά!!!
μπράβο ρε συ, συγχαρητήρια!!!
Post a Comment